Geschreven door Alice Svetlikova

Op donderdag 2 augustus is Traject 4 naar Kortrijk gegaan. Toen we aankwamen, gingen we eerst lunchen. Daarna hadden we een kleine rondleiding in de stad. En dan was er vrije tijd. Maar we zijn op zomercursus en niet op vakantie, dus we kregen een opdracht. De opdracht ging over dialecten. In groepjes van een paar studenten moesten we mensen op straat aanspreken en filmpjes van hen maken. In de filmpjes moesten de mensen een mooie zin zeggen: „Bij mij thuis is het heel gezellig.“ Zij moesten ook zeggen uit welke stad ze kwamen en welk dialect ze spraken.

Ten eerste was het geen makkelijke opdracht, vreemde mensen stoppen en met ze praten. Maar ze waren allemaal aardig en hadden geen probleem om in een filmpje de zin te zeggen.

We hadden al één filmpje van een vriendelijke man, toen we naast de Leie liepen. Er stond bij een bejaardentehuis een oude vrouw met een looprek. We begonnen met haar praten. Ze zei een paar dingen over zichzelf en ze leek blij dat iemand met haar wilde praten.

Dus wij, vier studenten, en één lieve dame gingen naar het café. De vrouw praatte over waar ze vandaan kwam, over haar levenservaring of over haar vier zoons. Bijvoorbeeld dat één van haar zoons in Leuven studeerde. We moesten ook haar leeftijd raden: 83 jaar. Één van haar vriendinnen kwam ook naar het café met foto’s van haar familie, meestal van haar kleinkinderen. Na een lekkere koffie begeleidde de vrouw ons naar een boekenwinkel, waar we een ander filmpje van de verkoopster maakten.

Oudere mensen zijn een bron van informatie.